Í október 1876 ályktaði Charles Goodnight að Palo Doro Canyon yrði frábær heimabúgarður.
Viðráðanlegt var að flytja nautgripina yfir gilið í einu lagi. Þröng skriða eða skor var notuð til að láta eldhús vagnanna síga niður.
Kúrekarnir hans stóðu frammi fyrir því stórkostlega verkefni að koma vagninum, nautgripum og birgðum niður 213 metra vegg í gilið.
Þegar mennirnir létu vagninn síga niður bröttu hlíðina, notuðu þeir múldýrin með því að hlaða þau með þungum birgðum og ráku nautgripina niður á gilbotn.
Til þess að láta vagninn síga var notuð blokk og festur. Blokkin og stífufestingar gátu þannig þolað óhóflega þungt hlass.
Slíkar stífufestingar voru oft notaðar til að hjálpa vögnum að komast yfir ár líka. Oft var þetta kölluð Manila-lína ( reipi ).
En hættulegra en nautgripadregna vagna var að fara yfir Klettafjöllin ( Rocky Montains ) með hesta og uxavagna og láta þá síga niður brattann til að komast leiðar sinnar.
Yfirlestur: malfridur.is
Þýddi: Friðrik Kjartansson
