Tag: frá

Var þetta fyrsta árásin á brynvarið ökutæki í fylgdarliði?Var þetta fyrsta árásin á brynvarið ökutæki í fylgdarliði?

0 Comments

Örugglega með fyrstu árásum á farartæki!

Keisarinn ferðaðist bæði til og frá Manège í lokuðum tveggja sæta vagni dregnum af tveimur hestum.

Alexander II var í fylgd fimm riddandi kossaka og Frank (Franciszek) Joseph Jackowski, pólsks aðalsmanns, með sjötta kossakann sitjandi vinstra megin við ökumanninn/kúskinn.

Vagni keisarans var fylgt eftir af þremur sleðum sem fluttu meðal annars lögreglustjórann, herforingja Dvorzhitzky og tvo yfirmenn úr herlögreglunni.

Seinnipartinn 13. mars, 1881. Eftir að hafa horft á æfingar tveggja varðliðssveita í Manège, beygði vagn keisarans inn á Bolshaya Italyanskaya-götuna og forðaðist þannig sprengjuna í Malaya Sadovaya.

Perovskaya sendi morðingjana að síkinu með því að taka upp vasaklút og snýta sér sem fyrir fram ákveðið merki.

Á leiðinni til baka ákvað keisarinn einnig að heimsækja frænku sína, stórhertogaynjuna Katrínu, í stuttan tíma.

Þetta gaf sprengjumönnunum nægan tíma til að ná síkinu fótgangandi; að undanskildum Mikhailov tóku þeir allir nýjar stöður.

Vettvangur morðsins strax eftir sprengingu fyrstu sprengjunnar.

Sundurtættur vagn Alexanders II.

Klukkan 14:15 hafði vagninn farið um 150 metra niður að bryggjunni þegar hann mætti Rysakov sem bar sprengju vafða í vasaklút.

Þegar Perovskaya gaf merkið kastaði Rysakov sprengjunni undir vagn keisarans.

Kossakinn sem reið á eftir (Alexander Maleichev) særðist banvænt og lést síðar þann dag.

Meðal þeirra sem særðust var fjórtán ára gamall sveitadrengur (Nikolai Zakharov) sem starfaði sem sendill í kjötbúð.

Sprengingin hafði þó aðeins skemmt skothelda vagninn.

Keisarinn kom út skelfur en ómeiddur.

Rysakov var handtekinn nánast samstundis.

Lögreglustjórinn Dvorzhitsky heyrði Rysakov kalla til einhvers annars í mannfjöldanum sem safnast hafði saman.

Ökumaðurinn/kúskurinn bað keisarann að stíga ekki út.

Dvorzhitzky bauðst til að aka keisaranum aftur til hallarinnar í sleða sínum.

Keisarinn samþykkti en ákvað fyrst að sjá sökudólginn og skoða skemmdirnar.

Hann lýsti yfir umhyggju sinni fyrir fórnarlömbunum.

Við áhyggjufullar fyrirspurnir fylgdarliðs síns svaraði Alexander:

„Guði sé lof, ég er ómeiddur“.

Einkennisbúningurinn sem Alexander II klæddist við morðið.

Hann var tilbúinn að aka í burtu þegar annar sprengjumaður, Hryniewiecki, sem hafði komist nálægt keisaranum, hreyfði sig skyndilega og kastaði sprengju að fótum hans.

Önnur sprenging reif loftið og keisarinn og morðingi hans féllu til jarðar, báðir særðir til ólífis.

Þar sem fólk hafði þyrpst að keisaranum olli sprengja Hryniewieckis fleiri meiðslum en sú fyrri (samkvæmt Dvorzhitsky, sem sjálfur særðist, voru um 20 manns með misalvarleg sár, af misalvarlegum toga.

Alexander hallaði sér á hægri handlegg sinn.

Fótleggir hans voru sundurtættir fyrir neðan hné og blæddi mikið úr þeim, kviðurinn var rifinn opinn og andlitið afmyndað.

Hryniewiecki sjálfur, einnig alvarlega særður af sprengingunni, lá við hlið keisarans og sendilsins úr kjötbúðinni.

Ivan Yemelyanov, þriðji sprengjumaðurinn í mannfjöldanum, stóð tilbúinn og hélt á skjalatösku sem innihélt sprengju sem átti að nota ef hinir tveir sprengjumennirnir brygðust.

Hins vegar flýtti hann sér ásamt öðrum nærstöddum til að svara varla heyranlegu kalli Alexanders II um hjálp; hann gat varla hvíslað:

„Farið með mig í höllina… þar mun ég deyja.“

Alexander var fluttur með sleða í vinnustofu sína í Vetrarhöllinni, þar sem næstum sama dag tuttugu árum áður hafði hann undirritað frelsunarúrskurðinn sem frelsaði leiguliðana.

Meðlimir Romanov-fjölskyldunnar komu hlaupandi á vettvang.

Deyjandi keisarinn fékk altarissakramentið og síðustu smurninguna.

Þegar læknirinn sem annaðist hann, Sergey Botkin, var spurður hversu lengi það myndi taka, svaraði hann:

„Allt að fimmtán mínútur“.

Klukkan 15:30 þann dag var persónulegi fáni Alexanders II dreginn í hálfa stöng í síðasta sinn.


Heimildir: https://www.britannica.com/ : https://en.wikipedia.org/ : https://isdacenter.org/

Þýðendur: Friðrik Kjartansson og erlendur.is (Málstaður)

Skráning: Friðrik Kjartansson

Yfirlesturf: malfridur.is (Málstaður)

Keltneskur stríðsvagn 2.500 ára fannst í EdinborgKeltneskur stríðsvagn 2.500 ára fannst í Edinborg

0 Comments

Sannar tengingu á járnöld við meginland Evrópu



Skrifað af: Wu Mingren

Wu Mingren („Dhwty“) er með BA-gráðu í fornaldarsögu og fornleifafræði. Þótt megináhugi hans beinist að fornum menningarheimum Mið-Austurlanda hefur hann einnig áhuga á öðrum landsvæðum og tímabilum.

Mingren hefur tekið virkan þátt í vettvangsrannsóknum í fornleifafræði og hefur starfað við uppgröft víða um heim, meðal annars í Bretlandi, Egyptalandi og á Ítalíu.


Newbridge-vagn er nafnið sem gefið var leifum af keltneskum vagni sem fannst í Edinborg í Skotlandi.

Gröfin er talin vera frá um 5. öld f.Kr. og tilheyrir þar með járnöld.

Newbridge-vagninn er mikilvægur þar sem hann er sá fyrsti sinnar tegundar sem grafinn hefur verið upp í Skotlandi og gæti bent til þess að Skotar á járnöld hafi haft nánari tengsl við Evrópu en áður var talið.

Því hefur verið velt upp að þessi vagn tengist greftrun og að einhver af háum stöðum hafi verið jarðsettur nálægt þeim stað þar sem vagninn fannst.

Áætlað var að hefja byggingu nýju Edinburgh-skiptistöðvarinnar árið 2001.

Áður en hægt var að hefja byggingarframkvæmdir á staðnum þurfti þó að fara fram fornleifarannsókn á svæðinu samkvæmt fyrirmælum borgarráðs Edinborgar.

Þetta var vegna þess að byggingarsvæðið var staðsett nálægt Huly Hill, bronsaldargrafhaug með þremur standandi steinum, í Newbridge, nokkra kílómetra vestur af miðborg Edinborgar og nálægt Edinburgh-flugvelli.

Fornleifafræðingar frá Headland Archaeology og Þjóðminjasafni Skotlands sáu um uppgröft á staðnum.

Rómverskir rithöfundar skráðu að keltneskir stríðsmenn hefðu notað stríðsvagna í hernaði. Hver stríðsvagn samanstóð af vagni sem dreginn var af tveimur hestum og mannaður af tveggja manna liði, ökumanni og stríðsmanni.

Ein af þeim aðferðum sem stríðsvagnaliðin notuðu var sem nokkurs konar farartæki fyrir stríðsmanninn.

Stríðsvagninum var ekið inn á vígvöllinn og stríðsmaðurinn steig af til að berjast sem fótgönguliði.

Þegar stríðsmaðurinn þreyttist gat hann stigið aftur upp í stríðsvagninn og yfirgefið bardagann. Önnur aðferð sem var notuð var að láta stríðsvagninn hreyfast um vígvöllinn og þaðan voru spjót kastað að óvininum.

Einnig var sagt að hávaðinn frá stríðsvögnunum hefði ógnað óvinunum

Nátengt efni á vefsvæðinu!

Upphaflega var talið að Newbridge-vagninn væri frá um 250 f.Kr. Hjólbarðar og ytra borð hjólanna voru úr járni og vegna tæringar varðveittust nokkur viðarbrot úr hjólunum.

Þessi brot fundust við uppgröft hjólsins á rannsóknarstofu og voru notuð til að aldursgreina ökutækið með geislakolsaðferð.

Niðurstaða þessarar greiningar bendir til þess að vagninn hafi verið smíðaður á bilinu 475 til 380 f.Kr., sem gerir hann elsta vagn sem fundist hefur í Bretlandi.

Járnhjólbarðarnir gerðu einnig kleift að endurbyggja hjól vagnsins nákvæmlega, þar sem staðsetning og lögun hjólanna höfðu varðveist.

Frekari upplýsingar um vagninn, sem fengust við uppgröftinn, gerðu það mögulegt að framkvæma fullkomna endurgerð Newbridge-vagnsins árið 2007.

Þessi eftirlíking er nú í eigu Þjóðminjasafna Skotlands.

Robert Hurford vagnasmiður fer með okkur í gegnum uppbyggingu og endurgerð vagnsins á ensku!

Hurford segir að hvernig hjólin eru gerð eða uppbyggð taki Rómverjum fram. Allur hringurinn/hjólbarðinn er beigður í heilu lagi t.d.

Newbridge-vagninn veitir einnig upplýsingar um Kelta sem bjuggu í Skotlandi og þá sem bjuggu í öðrum hlutum Evrópu.

Til dæmis benda sumar tæknilegar upplýsingar, eins og hvernig hjólin voru smíðuð og skortur á fjöðrunarbúnaði, til þess að Newbridge-vagninn hafi verið frábrugðinn evrópskum hliðstæðum sínum.

Hins vegar var aðferðin við að grafa vagninn í Newbridge nákvæmlega eins og þær sem notaðar voru í Belgíu og Frakklandi, þar sem heill vagn var grafinn.

„Skotland er oft álitið vera á jaðri járnaldarinnar í Evrópu, einangrað frá meginstraumnum,“ sagði dr. Stephen Carter, framkvæmdastjóri Headland Archaeology í Edinborg [samkvæmt The Megalithic Portal].

„Þessar vísbendingar minna okkur á að það voru mikil tengsl milli Skotlands og Evrópu á forsögulegum tíma, sérstaklega sjóleiðis.“


Heimild: https://www.ancient-origins.net/

Þýðendur: Friðrik Kjartansson og erlndur.is (Málstaður)

Skráning: Friðrik Kjartansson

Yfirlestur: malfridur.is (Málstaður)