brúsi - Hestvagnasetrið.org

Þriggja hjóla mjólkursendivagn #4Þriggja hjóla mjólkursendivagn #4

Frikki 0 Comments

Mjólkursendlarnir í Englandi voru nauðsynlegir!

Mikilvæg tengsl milli borgar og sveita Í hinum iðandi borgum Edwardian, sérstaklega London, var mjólkursending nauðsynleg þjónusta sem færði ferskar mjólkurvörur úr sveitinni til þéttbýlisheimila. Fyrir tíma matvörubúða og ísskápa virkuðu mjólkursendlarnir sem mikilvægur tengiliður milli borgarbúa og ferskrar framleiðslu sem þeir voru háðir og skapaði kunnuglega rútínu sem borgarbúar treystu á á hverjum degi.

Mjólkursendlarnir byrjuðu snemma og fóru um hverfi með handvagna eða hestvagna hlaðna stórum mjólkurtunnum/brúsum. Þeir jusu nýrri mjólk beint úr brúsanum í könnur eða flöskur viðskiptavina og afhentu hana heim að dyrum þeirra. Þar sem engin nútímakæling var til var mikilvægt að fá mjólk inn á hvert heimili áður en hún skemmdist, sem gerir mjólkursendilinn kærkomna sjón fyrir fjölskyldur sem hlakka til nýmjólkur með morgunmatnum.

Á þessu tímabili jókst meðvitund um hollustuhætti og öryggi matvæla. Viðskiptavinir mátu ekki aðeins ferskleika mjólkur heldur einnig hreinleika, sem gerði traust á mjólkursendlinum sínum mikilvægt.

Mjólkursendlar urðu áreiðanlegar persónur í samfélögum sínum, traustvekjandi búbót fyrir heimili sem voru háð gæðum mjólkarinnar. Sendlarnir þjónustuðu oft sömu fjölskyldurnar árum saman, mynduðu sterk tengsl við skjólstæðinga sína og urðu kunnugleg andlit í hverfunum sem þeir þjónuðu.

Í annasamri og hraðri borg sem London voru mjólkursendlarnir hluti af mannlífinu. Þeir táknuðu tengingu við sveitina og færðu hluta sveita Englands á göturnar. Margir skjólstæðingar/viðskiptavinir skyldu eftir seðla með óskum eða breytingu fyrir næstu afhendingu, sem skapaði persónulega þjónustu. Þetta snerist ekki bara um mjólk; það snerist um sambandið sem þróaðist með tímanum, sem gerði mjólkursendilinn meira en bara sendil – hann var notalegur í samfélaginu.

Þegar Lundúnarbúum fjölgaði gegndi mjólkurdreifingin mikilvægu hlutverki við að viðhalda daglegu lífi. Heimsóknir mjólkursendilsins snemma morguns fléttuðust inn í daglegan takt hvers hverfis, sem táknaði óséða viðleitni nauðsynlegrar starfstéttar sem hélt borginni blómlegri.

Heimild: Motivation History USA á Facebook

Þýddi og skráði: Friðrik Kjartansson

Yfirlestur: malfridur.is

Lesa áfram ...

Float #3Float #3

Frikki 0 Comments

Mjólkurflutningavagn nærri Cambridge!

Á tíunda áratug síðustu aldar voru mjólkursendingarvagnar eins og sú sem er nálægt Cambridge í Stóra-Bretlandi algeng sjón í mörgum dreifbýli og úthverfum.

Mjólkurmaðurinn, oft sýndur með hestvagni, ferðaðist hús úr dyrum og afhenti ferska mjólk beint heim til viðskiptavina.

Þetta var nauðsynleg þjónusta á þeim tíma þar sem mjólk var yfirleitt ekki fáanleg í matvöruverslunum eða verslunum og mörg heimili treystu á daglegar sendingar til að tryggja að þau ættu ferskar mjólkurvörur.

Í vagninum, sem oft var prýddur trékössum eða málmílátum, voru flöskur eða mjólkurbrúsar (curns of milk) og var afgreitt snemma á morgnana, oft áður en íbúarnir voru vakandi.

Mjólkursendingarvagninn snemma á 20. öld táknar einfaldari tíma þegar staðbundin þjónusta var óaðskiljanlegur hluti af stórri hefð fyrir heimsendingu á ýmsum vörum, allt frá brauði til kola, og gegndu lykilhlutverki í að viðhalda samfélagslífinu.

Mjólkurmaðurinn, sem kunnugleg persóna, varð oft hluti af daglegri rútínu hjá mörgum fjölskyldum sem skildu eftir tómar flöskur sínar úti við dyraþrepið til að fylla á aftur daginn eftir.

Persónuleg tengsl milli mjaltaþjónsins og viðskiptavina hans voru eitt af einkennandi einkennum þessarar þjónustu og það hjálpaði til við að efla samfélagstilfinningu í smærri bæjum og þorpum.

Um 1920 og 1930 byrjaði mjólkurflutningskerfið að sjá breytingar með tilkomu vélknúinna farartækja, sem leystu hestvagnanna af hólmi á mörgum sviðum.

Hins vegar er myndin af mjólkurkerrunni frá 1910 enn táknræn framsetning á bresku lífi snemma á 20. öld. Það er áminning um tíma þegar mjólk og aðrar vörur voru sendar beint heim, þjónusta sem var bæði hagnýt og endurspeglun á samheldnu eðli samfélaga fyrir víðtækan uppgang stórmarkaða og nútímaþæginda.

Heimild: Manga Store Facebook

Þýddi og skráði: Friðrik Kjartansson

Yfirlestur: malfridur.is

Smíðaár óþekkt!

Milk Float #2 … Lestu meira!

Smíðaár óþekkt!

Sýningarvagn Float #1 ... Lesa meira!

Lesa áfram ...

Float #2Float #2

Frikki 0 Comments

Milk Float. Upphaflega mjög fallegur og vandaður vagn en er farinn aðeins að fölna. Annars góður fulltrúi mjólkurmenningar Bretlands á ákveðnu tímabili. Falur fyrir 896.000 kr. úti í Englandi.

Smíðaár óþekkt!

Milk Float Sýningarvagn #1 ... Lestu meira!

Smíðaár óþekkt!

Float #3 ... Lestu meira!

Lesa áfram ...

Mælieiningar Dauðadalsvagnanna!Mælieiningar Dauðadalsvagnanna!

Frikki 0 Comments

Staðreyndir vekja undrun!

Milli 1883 og 1889 skiptu tuttugu múldýr spennt fyrir vagna sköpum við að flytja borax frá Death Valley til Mojave, Kaliforníu.

Þessi flutningsaðferð var skipulögð með múldýrum. Múldýrin skiluðu af sér 264 kílómetra eða 165 mílur til að komast að þar sem járnbrautarteinarnir enduðu.

Staðreyndir um vagnana

Hlutverk vagnanna var að flytja 10 „stutt“ tonn af borax í ferð. USA þyngdareining. Jafngildir 2.000 lb avoirdupois eða 907,19 kg sem stutt toon (short ton).

Vagnarnir voru með afturhjólum sem stóðu 2.1336 metra (sjö fet) á hæð, með 2,54 sentimetra eða 1 tommu þykkum járngjörðum á hjólum, smíðaðir upp úr gegnheilli eik.

Rýmið um borð var 4.8768 metrar (16 fet) á lengd og 1.8288 metrar (6 fet) á dýpt og hver tómur vagn vó 3.538 kíló (3.53802 tonn).

Vagnlestin, sem spannaði yfir 54.864 metra (180 fet) með múldýr í eftirdragi til vara, samanstóð af þremur vögnum sem urðu að vera til staðar svo hægt væri að fara af stað.

Fremsti vagninn, „Trailer“ og seinast „back action“, og allra síðast var vatnsflutningatankurinn.

Stjórnun teymisins og rekstur

Teymisstjórinn var ábyrgðarmaður á stjórn teymisins, notaði langan taum sem kallaður var „Skíthælslína“-1 og langa svartormasvipu.

Hann var venjulega að stjórn við vinstra hjólið og gat teymisstjórinn einnig stjórnað bremsunni frá vagnsætinu niður bratta brekku.

„Skiptirinn“ sem venjulega sat í vagninum stjórnaði bremsunni á mishæðóttu landi.

„Skiptirinn“ var líka með fötu af litlum steinum til að grýta múlhestana til hlýðni. Báðir deildu mennirnir með sér ábyrgð, þar á meðal að undirbúa liðið, sinna þörfum múldýranna og sinna dýralæknis- eða viðgerðarmálum.

Hádegisstopp leyfði að fóðra og vökva múlhestana þótt þeir væru enn beislaðir, og á kvöldin voru múlarnir settir í búr með fóðurkössum.

Ferðalag hvers dags var yfirleitt 10,6 kílómetrar eða nálægt 17 mílum, sem olli því að ferðin aðra leiðina tók um það bil tíu daga. Fyrirtækið sem rak þessa „útgerð“ útvegaði skála á næturstoppum fyrir ökumenn og múldýrin.

Sögulegt samhengi

Söguleg frásögn Remi Nadeau, „Fraktteymi Nadeau í Mojave“, leggur áherslu á yfirburði múlhestanna til notkunar í eyðimörkinni og undirstrikar mikilvæga hlutverk þeirra í að flytja borax með góðum árangri.

Með því að skilja flutninga, forskriftir og rekstrarstjórnun tuttugu múldýra sem var beitt fyrir vagnana fáum við innsýn í þá ótrúlegu viðleitni sem auðveldaði flutning á borax seint á 19. öld.

Hvað segir britannica um Borax?

Norður-Bandaríkja þyngdareining sem jafngildir 2.000 lb avoirdupois (907,19 kg). nafnorð: stutt tonn

Hvað segir Britanica um Tonnið?