Tag: 2000

Landbúnaðarhlutirnir urðu að hjólbarða af járnaldarhestvagni!Landbúnaðarhlutirnir urðu að hjólbarða af járnaldarhestvagni!

0 Comments

Yfir 2.000 ára gamalt hjól fannst meðal fornminja nálægt Inverness í Skotlandi

Skrifað af: Sarah Kuta – fréttaritara Daily

Sarah Kuta er rithöfundur og ritstjóri búsett í Longmont, Colorado. Hún fjallar um sögu, vísindi, ferðalög, mat og drykk, sjálfbærni, hagfræði og önnur viðfangsefni.

Fornleifafræðingar voru að grafa á svæði á hálendi Skotlands í undirbúningi fyrir byggingu nýs golfvallar nærri Inverness í Skotlandi þegar þeir rákust á stóran málmhlut.

Í fyrstu héldu þeir að þetta væri bara gamalt landbúnaðargræja en þegar þeir skoðuðu það nánar áttuðu þeir sig á því að þeir höfðu eitthvað mjög sérstakt í höndunum: sjaldgæft járnaldar1 stríðsvagnshjól.

Þó að svipaðir gripir hafi fundist í Englandi hafa mjög fáir fundist í nágrannalandi þess, Skotlandi. Fornleifafræðingar telja einnig að þetta sé fyrsta stríðsvagnshjólið sem hefur nokkurn tímann fundist á hálendi Skotlands.

„Þetta eru svo sjaldgæfir hlutir,“ segir Andy Young, aðalfornleifafræðingur hjá Avon Archaeology Highland, fyrirtækinu sem stóð að uppgreftrinum, við BBC Scotland News. „Enginn okkar hafði í raun séð svona áður hvað varðar að grafa eitthvað upp. Við vorum svolítið ráðvillt.“

Þeir fundu einnig 3.500 ára gamla bronsaldar2 líkbrennsluörk, flíntuverkfæri og að minnsta kosti 25 nýsteinaaldar viðarbyggingar.

Að auki komu upp við uppgröftinn skreyttar leirgerðarvörur, sem og vísbendingar um miðalda akurkerfi, dýrahólf og kornþurrkofna.

Þar sem enginn í teyminu hafði nokkurn tímann grafið upp stríðsvagnshjól áður, voru fornleifafræðingarnir í fyrstu efins en þegar þeir áttuðu sig loksins á því hvað þetta var, voru þeir „mjög undrandi,“ segir Young við tímaritið Smithsonian í tölvupósti.

Samkvæmt Young hefði hjólið verið utan um tréhjól.

Það er gert úr smíðajárni, sem þýðir að það var líklega smíðað af mjög færum járnsmið, segir hann.

Járnsmiðurinn safnaði líklega nokkrum ræmum af bræddu járni og smíðaði þær svo saman á steðja.

Hann kann að hafa sett nýsmíðaða járnhringinn utan um tréhjól, hitað upp og kælt málminn hratt til að „rýrnunarfesta“ hann við hjólið, segir Young.

Fornleifafræðingar bíða enn eftir niðurstöðum geislakolsaldursgreiningar. En Young segir að hjólið sé frá járnöld, sem stóð frá um 500 f.Kr. til 500 e.Kr. í Skotlandi. Hann telur að það gæti verið frá um 200 f.Kr., sem myndi gera það um 2.2002 ára gamalt.

Hjólið virðist hafa verið grafið í gryfju ásamt brenndum mannaleifum, grófum leirmunum og dýrabeinum.

Gryfjan var líklega umlukin trégrindverki, sem hluti af svæði sem kallast „stauragerðishringur“, samkvæmt BBC Scotland News.

Tvö stríðsvagnshjól voru líklega upphaflega grafin hér en hitt var líklega grafið upp eða eyðilagt af nútímaplógi, segir Young við tímaritið Smithsonian.

Rannsakendurnir endurgrófu athafnahringinn, í samræmi við bestu starfsvenjur í skoskri fornleifafræði.

Þeir eru að gefa hina gripina til safna í Inverness og Edinborg.

„Þetta hefur verið ótrúleg ferð frá fornsögulegum tímum til nútímans, hér rétt hjá okkur,“ segir Stuart McColm, varaforseti golfþróunar hjá Cabot, fyrirtækinu sem er að byggja nýja golfvöllinn, í yfirlýsingu.

„Það er auðmýkjandi að hugsa til þess að nýi meistaravöllurinn okkar… muni hvíla á svo sögulega ríkum grunni.“

Þar sem járnhjól hefðu verið gríðarlega dýr í framleiðslu, segir Young að einstaklingurinn sem var grafinn í gryfjunni hafi líklega verið „nokkuð mikilvægur,“ hugsanlega ættbálkshöfðingi.

Þótt svipaðir fornmunir hafi fundist í Englandi hafa mjög fáir fundist í nágrannalandi þess, Skotlandi.

Fornleifafræðingar telja einnig að þetta sé fyrsta vagnhjólið sem nokkurn tíma hefur fundist á skosku hálöndunum.

„Þetta eru svo sjaldgæfir hlutir,“ segir Andy Young, aðalfornleifafræðingur hjá Avon Archaeology Highland, fyrirtækinu sem stóð fyrir uppgreftrinum, við BBC Scotland News.

„Enginn okkar hafði í raun séð svona áður hvað varðar að grafa eitthvað upp. Við vorum svolítið ráðvillt.“

Rannsakendur fundu vagnhjólið, ásamt fjölda annarra fornmuna, við undirbúning fyrir byggingu nýs golfvallar nálægt Inverness.

Þeir fundu einnig 3.500 ára gamla bronsaldar líkbrennsluörk, flíntuverkfæri og að minnsta kosti 25 nýsteinaaldar viðarbyggingar.

Að auki komu upp við uppgröftinn skreyttar leirgerðarvörur, sem og vísbendingar um miðalda akurkerfi, dýrahólf og kornþurrkofna.

Þar sem enginn í teyminu hafði nokkurn tíma grafið upp vagnhjól áður, voru fornleifafræðingarnir upphaflega efins.

En þegar þeir gerðu sér loks grein fyrir hvað þetta var, urðu þeir „ansi undrandi,“ segir Young við tímaritið Smithsonian í tölvupósti.

Þar sem járnhjól hefðu verið gríðarlega dýr í framleiðslu, segir Young að einstaklingurinn sem var grafinn í gryfjunni hafi líklega verið „ansi mikilvægur“, hugsanlega ættbálkshöfðingi.

Rannsakendurnir endurgrófu helgihringinn í samræmi við bestu starfsvenjur í skoskri fornleifafræði.

Þeir eru að gefa afganginn af fornleifunum til safna í Inverness og Edinborg.


  1. Járnöldin var síðasta tækni- og menningarskeið í röð steinaldar, bronsaldar og járnaldar. Tímasetning fullrar járnaldar, þar sem þetta málm að mestu leyti leysti brons af hólmi í áhöldum og vopnum, var mismunandi eftir landsvæðum. Hún hófst í Mið-Austurlöndum og Suðaustur-Evrópu um 1200 f.Kr. en í Kína ekki fyrr en um 600 f.Kr. Heimild: Britannica.com ↩︎
  2. Bronsöld, þriðja stig í þróun efnismenningar meðal fornra þjóða Evrópu, Asíu og Miðausturlanda, á eftir steinaldar- og nýsteinaldartímabilunum (gömlu steinöld og nýju steinöld, í þeirri röð). Hugtakið vísar einnig til fyrsta tímabilsins þar sem málmur var notaður. Dagsetningin þegar öldin hófst var mismunandi eftir svæðum; í Grikklandi og Kína til dæmis hófst bronsöldin fyrir 3000 f.Kr., en í Bretlandi hófst hún ekki fyrr en um 1900 f.Kr. Heimild: Britannica.com ↩︎
  3. https://arkeonews.net/ Segir í sinni grein að hjólbarðinn sé 3500 ára. ↩︎

Heimild: https://www.smithsonianmag.com/

Þýðendur: Friðrik Kjartansson og erlendur.is (Málstaður)

Skráning: Friðrik Kjartansson

Yfirlestur: malfridur.is (Málstaður)

Fornir vegir horfinna samfélaga #1Fornir vegir horfinna samfélaga #1

0 Comments

Stórkostlegt Hunt-mósaík, staðsett í Villa Romana del Casale á Piazza Armerina á Sikiley, er dæmi um stórkostlega listamenningu Rómverja til forna. Þetta flókna gólfmósaík, sem er frá 4. öld e.Kr., þekur yfir 60 metra (197 fet) og gefur skýra mynd af handverki framandi dýrategunda við rómverska skemmtun og viðburði. Villan er tilnefndur á heimsminjaskrá UNESCO og endurspeglar glæsileika og fágun Rómaveldis, sem einkennist af vandaðri hönnun og nákvæmni með smáatriði. Enn fremur er þetta mósaík vitnisburður um listræna getu tímabilsins en lýsir jafnframt upp menningarlega þýðingu veiða innan rómversks samfélags.

Hinn forni rómverski vegur sem tengir Antakya í Tyrklandi við Aleppo í Sýrlandi er birtingarmynd af verkfræðigetu Rómaveldis. Þessi vegur, sem var smíðaður fyrir meira en tveimur þúsundum ára, var óaðskiljanlegur í alhliða neti sem gerði kleift að ferðast, viðskipti og hernaðaraðgerðir. Verkfræði og bygging slíkra innviða krafðist umtalsverðrar fyrirhafnar og fjármagns, sem sýnir líka verulega tæknikunnáttu. Athyglisvert er að leifar af þessum forna vegi hafa haldið sér til dagsins í dag, sem undirstrikar einstaka getu Rómverja til að þróa varanlega innviði. Ending þessara vega sýnir varanlega arfleifð rómverskrar verkfræði.


Heimild: Archaeology and Lost Civilizations á Facebook

Þýddi og skráði: Friðrik Kjartansson

Yfirlestur: malfridur.is

Ekki blanda saman ferðalöngum og Romanfólki!Ekki blanda saman ferðalöngum og Romanfólki!

0 Comments

Skrifað af: René Ostberg
Staðreindir rannsakaðar af skrásetjurum Encyclopedia Britannica
Síðast endurskoðað 22 mars 2024

Írskir ferðalangar. Hirðingjabundinn þjóðernisminnihlutahópur, frumbyggjar á Írlandi. Írskir ferðalangar búa á Írlandi og víða um Stóra-Bretland, með smærri samfélögum í Kanada og Bandaríkjunum. Þeir hafa lifað sem sérstakur þjóðernishópur með sína eigin menningu, tungumál og gildi, aðgreind frá byggðum írskum samfélögum, um aldir.

Írskir ferðalangar tala ensku og eigið tungumál, þekkt ýmist sem Cant, Gammon eða Shelta. Cant er undir áhrifum frá írsku og hiberno-ensku og er enn að mestu óskrifað tungumál. Samkvæmt manntalinu 2016 bjuggu tæplega 31.000 írskir ferðalangar á Írlandi, eða 0,7 prósent íbúanna. Sögulega tengt dreifbýli Írlands, ferðalangar búa í dag aðallega í borgum, flestir búa í Dublin og nærliggjandi úthverfum, þar á eftir Galway og Cork.

Yfirgnæfandi rómversk-kaþólskir, írskir ferðalangar hafa tilhneigingu til að vera trúræknir með sterka trú á hefðbundnum lækningaaðferðum. Þeir hafa líka tilhneigingu til að giftast yngri og eiga stærri fjölskyldur. Meira en tuttugu og fimm prósent heimila írskra ferðalanga eru með sex eða fleiri einstaklingum, samanborið við um fimm prósent meðal almennings, og ferðamenn hafa næstum þrefaldan fjölda fjölbýlisheimila. Stór trygg fjölskyldunet eru afar mikilvæg í samfélögum írskra ferðamanna og veita stuðning og vernd gegn félagslegri útilokun og mismunun gegn ferðamönnum.

Írskir ferðalangar eru stundum ranglega kallaðir sígaunar. Þeir hafa engin erfðafræðileg tengsl við Rómafólkið. Ferðalangar voru líka almennt þekktir sem tinkers á Írlandi. Fengnir af hljóðinu sem verkfæri þeirra gerðu í málmi þegar margir ferðamenn unnu sem blikksmiðir. Bæði sígaunar og tinker eru talin niðrandi hugtök í dag.

Lýsingar á írskum ferðamönnum, allt frá jákvæðum til neikvæðra eða rómantískra staðalímynda, hafa lengi átt sér stað í írskri tónlist, bókmenntum og kvikmyndum. Margir hefðbundnir írskir þjóðlagasöngvarar, tónlistarmenn og sögumenn telja ferðamenn vera mikilvæga uppsprettu efnisskrár þeirra. Meðal þekktra ferðalanga í írskri tónlist eru söngvararnir Margaret Barry og Pecker Dunne og uilleann pipers Felix Doran, Finbar Furey og Paddy Keenan. Tveggja þátta gamanmynd leikskáldsins J.M. Synge The Tinker’s Wedding (1907) var byggð á sögu sem hann safnaði frá dreifbýlum Írum í Wicklow-sýslu. Írskar persónur ferðalanga hafa verið í kvikmyndum, svo sem Into the West 1992 og Snatch 2000, svo ekki sé nú minnst á Peaky Blinders sjónvarpsþættina. Skoska kvikmyndastjarnan Sean Connery var komin af írskum ferðalöngum í gegnum langafa fæddan í Wexford-sýslu sem flutti til Bretlands.

Í íþróttum hafa margir írskir ferðalangar eða fólk af írskum ferðamannaættum orðið hnefaleikameistarar, þar á meðal John Joe Nevin, ólympíski bantamvigtarboxarinn, írski millivigtarmeistarinn Andy Lee og breski heimsmeistarinn í þungavigt, Tyson Fury.

Atvinnuleysi er gríðarlega mikið meðal ferðalanga þó að ferðalangar vinni mun fleiri störf en áður, þar á meðal byggingarvinnu, malbikunar og landmótunar, endurvinnsluþjónustu, umönnunar og heilsugæslu og stjórnunarstarfa. Rasismi og mismunun gegn mönnum heldur áfram að hafa mjög áhrif á líf og stöðu ferðalanga á Írlandi. Ferðabörn eru með miklu lægri menntun, aðeins þrettán lokun framhaldsskóla og innan við eitt prósent í háskólanám. Það er mikill munur á aðgengi að heilbrigðisþjónustu milli ferðalanga og almennings. Ferðamenn upplifa hærri tíðni ungbarnadauða, lægri lífslíkur og hærri tíðni andlegra og almennra veikinda.

Uppruni írskra ferðalanga er óþekktur, þó að hirðingjar hafi verið til í gelískri menningu á Írlandi öldum saman fyrir landvinninga Englendinga. Erfðafræðilegar rannsóknir árið 2017 fundu út að ferðalangar eru komnir af sömu forfeðrum og innfæddir íbúar. Stofnarnir tveir skiptust fyrir um það bil 12 kynslóðum (eða 360 árum) síðan, sem leiðir til nokkurs erfðafræðilegs munar. Þessar niðurstöður afsanna langvarandi goðsögn um að ferðamenn hafi átt uppruna sinn í hungursneyðinni miklu á fjórða áratug síðustu aldar þegar margir voru á flótta frá heimilum sínum. Hungursneyðarkenningunni var haldið fram á 21. öldina til að reyna að þvinga ferðamenn til að setjast að og samlagast.

Að frátöldum hirðingjum hefur írska ferðamannamenningin langa tengingu við tónlist, viðskipti í fyrirrúmi og fjölskyldu- og skyldleikatengsl. Þegar ferðalangar fluttu á milli bæja tóku þeir með sér söngva og sögur. Einnig voru þeir tinsmiðir, vefarar, landbúnaðarverkamenn, byggingaverkamenn, búfénaðarsölumenn og blómasalar. Hnefaleikar voru einkar vinsælir og sýningar og markaðir voru mikilvægir fundarstaðir. Vel þekkt tákn ferðamannamenningarinnar var litríkt málaður, hestdreginn vagn með tunnu sem margir bjuggu og ferðuðust í.

Á tuttugustu öld varð aukin iðnvæðing á Írlandi til þess að margir ferðamenn urðu úreltir og leiðir til að búa til lífsviðurværi, þar sem plast kom í stað heimilishlutanna úr málmvöru sem ferðamenn höndluðu með og gerðu við og landbúnaðarvélar komu í stað þarfar landbúnaðarverkamanna og dráttardýra. Sífellt fleiri ferðalangar fluttu til Englands eða til borga á Írlandi vegna vinnu, sneru sér að því að selja brotajárn eða vinna á byggingarsvæðum. Hjólhýsi komu í stað hestvagnanna. Vegna blöndunar félagslegrar og lagalegrar mismununar á ferðamönnum, sérstaklega í húsnæði, menntun og atvinnu, tjölduðu margir við vegi, á túnum og á auðum byggingarlóðum.

1963 birti írska ríkisstjórnin skýrslu sína um ferðaþjónustu, sem kynnti þjóðarstefnu um að aðlaga ferðamenn að byggðum. Afleiðingin varð sú að ferðalangar voru fluttir frá vegköntunum og tjaldstæðum yfir á stöðvunarstaði sem reknir voru af sýslumönnum. Stöðvunarsvæðin urðu fljótt alræmd fyrir lélega aðstöðu sína staðsett á jaðri samfélaga, sem einangraði ferðamenn frá mörgum nauðsynlegum þjónustum. Á áttunda áratugnum var ferðafólki skipt í aðskilda skóla og er enn deilt um það í dag.

Upp úr 1980 varð til réttindahreyfing ferðamanna sem krafðist viðurkenningar á stöðu þeirra sem þjóðernisminnihlutahóps auk annarra, menningarlega viðeigandi húsnæðis og betri aðgangs að heilbrigðisþjónustu og menntun. Hagsmunahópar eins og írska ferðamannahreyfingin. Mynduðust þá Pavee Point og National Traveler’s Women Forum þrýstihóparnir. Á Norður-Írlandi voru írskir ferðalangar formlega viðurkenndir sem þjóðernislegir minnihlutahópar árið 1997 og síðan í Bretlandi árið 2000.

Equal Status Act frá 2000 gerði mismunun gegn ferðamönnum ólöglega á Írlandi. Hins vegar voru önnur lög eins og lögin um húsnæðismál (Ýmis ákvæði) frá 2002 (stundum kölluð lögin gegn innbrotum) glæpsamleg hefðbundnum lífsstíl þeirra. Árið 2017 unnu írskir ferðalangar stöðu þjóðernisminnihlutahóps í írska lýðveldinu.

René Ostberg

Þýtt og samantekið af Friðrik Kjartansson

Yfirlestur: malfridur.is